Popiół zamiast słów

Nie wiesz co pisać? Pisz o końcu świata.
Czyli małe zaśmiecanie umysłu Czytelnika. ;)

Karmieni historiami o zatrzymującej się ziemi, potopach, nuklearnych zimach i poatomowych chorobach zaczynamy zastanawiać się, czy świat rzeczywiście wyglądałby tak, jak opisują to autorzy książek typu: "Droga", "Metro 2033", "Jestem Legendą", "Wiek cudów", "Sekundę za późno", "Robokalipsa", "Czas Zmierzchu"...
Krótka piłka Moi Drodzy. My ostatnie tchnienia Mateczki Ziemi dostrzegamy tak:

Rewolwerowiec widzi to tak...
Na pewno cisza. Regres cywilizacja. Powrót do korzeni. Noc nad miastem odzyskałaby swoją naturalną ciemność, powietrze zapach, woda smak. Boimy się końca ludzkości, tej samej ludzkości, która od lat depcze Ziemię z wyrazem bezmyślnego samouwielbienia na twarzach. Nie mamy nic prócz tych kilku oddechów cudzego powietrza. Iluzja wielkości. Zamęt zamiast zachwytu. Zabijamy zamiast żyć. Światu potrzebny koniec. Reset. Nie nowa szansa na spieprzenie wszystkiego tylko spokój, po prostu spokój. Żeby Ziemia złapała oddech. Głupio chcieć końca, szczególnie własnego... To wszystko co można oddać światu. Bo nie mamy nic więcej.

 A Nigrum tak...
Rzeczywistość paruje sparzona nieostrożnością ludzką.Dzieci płaczą, ludzie śnią, wszystko pokrywa się popiołem.
Ups...To już było.
No to może tak...
Leżymy na plecach dotykając się czubkami butów.Pod Nami skały stopiły się w betonowy grób.My nie czujemy tego.Ty trzymasz w palcach ostatniego papierosa, ja popijam ostatnią Coca-Colę. Jednym słowem - nuda. Spoglądamy na ludzi, którzy próbują ratować to , co sami skazali na zagładę. Zakrwawionymi rękami budują zamki z piasku i łudzą się pustą nadzieją, że ich ' domostwa ' wytrzymają potop.Gdzieś nad Nami przelatuje samochód niczym blaszany ptak, ponieważ kierowca postanowił pofolgować obyczajom...Stop! Czyżbym piętnowała otaczającą mnie rzeczywistość?
A jak ma wyglądać koniec?
No właśnie, jak...
Układ zamyka się bezlitośnie i czujemy drastyczne drganie ziemi, bo jesteśmy sami.